12 rozdział

-Zabieram Cię jutro na GP do Anglii. – zarządził Patryk, kiedy zadzwonił do mnie dwa tygodnie po wyprowadzce rodziców.

-Żartujesz?! – zapytałam ze zdziwieniem.

-Ja?! Nigdy. Lepiej się pakuj będę o 6. Całuski.- rozłączył się. Wariat, ale przynajmniej dzięki niemu mi się nie nudzi. Spakowałam się. Że mu się chce w ogóle za mną gdzieś jechać. Poszłam się wykąpać, umyłam włosy i zeszłam na dół naszykować sobie jakąś kolacje. Położyłam się spać o 21, bo trzeba wstać o 5.

Rano obudziłam się przed piątą. Poszłam się ubrać w coś wygodnego i uczesałam sobie wysokiego kucyka. Potem poszłam zrobić sobie śniadanie i kanapki na drogę. Przed 6 usłyszałam trąbienie. Zabrałam torbę, reklamówkę z jedzeniem i mojego kochanego NIKON’ka. Zamknęłam dom i wsiadłam do samochodu Dudka.

-Cześć – pocałowałam go w policzek na przywitanie

-No hej. Kierunek lotnisko we Wrocławiu. – krzyknął i ruszył. We Wrocku byliśmy około ósmej, a samolot mieliśmy o w pół do dziewiątej. Piętnaście minut po starcie zasnęłam. Patryk obudził mnie przed lądowaniem. Z lotniska do hotelu dostaliśmy się taksówką. Pokój mieliśmy wspólny z dwoma łóżkami.

-Jutrzejszy plan jest taki, że o 9 mamy śniadanie. Potem robimy co chcemy. O 13 obiad. Potem o 16 jest trening. I kolacja o 19. –wyrecytował Dudek rzucając się na łóżko.

-Aha, a dzisiaj masz zamiar coś robić? – zapytałam.

-Nic. A co?

-Bo poszłabym na spacer 

-Spoko – i już go nie było. Przeszliśmy pół miasta. Muszę przyznać, że było to naprawdę ładne miasto. Spacerowało nam się tak dobrze, że w hotelu byliśmy grubo po dziesiątej. Poszłam się umyć. Gdy wyszłam od razu po mnie wskoczył do łazienki Patryk. Zadzwonił jego telefon. Spojrzałam na ekran. Darcy. Oddzwoni sobie później. Skończyło brzęczeć, a za 5 minut znowu. Po co ty się tak dobijasz? Ale tym razem dzwonił Mikkel. Jak kocha to poczeka. Chwila ciszy i znów brzęczy. Teraz dzwonił Maciek. Przestał. W końcu z łazienki wyłonił się Patryk. Pierwszy raz widzę go w samych bokserkach.

-Weź ten telefon, bo zwariuje. Jak nie Darcy, to Mikkel, jak nie Mikkel to Maciek. – powiedziałam zdenerwowana.

-Na pewno chcą mnie na imprezę wyciągnąć, ale ja dzisiaj nie mam nastroju. – położył się na łóżku i zaczął patrzeć w sufit, a jego telefon znów zaczął brzęczeć.

-Mogę? –zapytałam pokazując na komórkę

-Tak. –odpowiedział z zaciekawieniem. A ja wzięłam jego telefon i nacisnęłam zieloną słuchawkę.

-Tutaj prywatna sekretarka pana Patryka Dudka. W czym mogę służyć?- powiedziałam miłym głosem, a Patryk wybuchł śmiechem.

-Haha – usłyszałam  - Jacie Patryk dorobił się sekretarki. Hahaha.

-Panie Macieju. Co pan chce od pana Dudka?

-Haha. Niech pani się go spyta czy idzie z nami do klubu. – powiedział już troche ogarnięty Janowski.

-Pan Dudek powiedział, że nie ma dzisiaj nastroju na jakieś głupie imprezy.

-Spoko. Ale niech mu pani przekaże, że następnym razem niech wali prosto z mostu, a nie owija w bawełnę.

-A o co chodzi?

-Że następnym razem niech mówi, że po prostu ma lepsze zajęcie na wieczór z taką miłą osóbką jak pani, a nie gada, że nie ma nastroju. – powiedział i się rozłączył. Przekazałam Patrykowi to co poprosił Maciek i oddałam mu telefon.

-Nie przejmuj się nim. Widocznie był już wstawiony, bo tak to by tego nie powiedział. – tłumaczył Patryk.

-Nie broń go. Jest dorosły. Sam powinien uważać na słowa. Dobranoc. – powiedziałam i położyłam się spać. Rano obudziłam się o 7.Patryk jeszcze spał, więc po cichu wzięłam jakieś ciuchy i poszłam do łazienki się ubrać i uczesać. Gdy wyszłam pan Dudek nadal spał. Podeszłam do niego i zaczęłam go budzić.- Patryk wstawaj. Za pół godziny mamy śniadanie.- pomruczał tylko i spał dalej. – Jak się tak kolego nie bawię – poszłam do łazienki po jakąś miskę, nalałam do niej zimnej wody i wróciłam do pokoju. – To co wstajesz czy nie? – zapytałam, a on tylko odwrócił się na drugą stronę – Spoko – wylałam całą zawartość miski na śpiącego żużlowca.

-Zabiję Cię- krzyknął Patryk wyskakując z łóżka jak na zawołanie. Wybiegłam z pokoju i skierowałam się w stronę schodów, ale nie zdążyłam do nich dobiec. Szybszy niestety Patryk dogonił, przewrócił i usiadł na mnie. – I co fajnie ci tak? – powiedział przez śmiech.

-Nie za bardzo. –stwierdziłam

-No to będzie gorzej – zaczął mnie łaskotać.

-Patryk! Przestań! – krzyczałam, ale on nie ustępował. – Przestań! Patryk!

-Przeproś.- zażądał

-Przepraaszaam – powiedziałam przez śmiech.

-Dajcie ludziom się wyspać. – powiedział wychodzący z pokoju, ,,trochę” nie ogarnięty Maciek. My zaś wybuchliśmy śmiechem. – Ogarnijcie się i idźcie sobie. – wrócił do swojego pokoju.

-Zejdziesz ze mnie? –zapytałam, a Patryk poderwał się i poszedł do naszego pokoju. Ja zeszłam do stołówki. Dzień minął dość szybko. Śniadanie. Spacer. Obiad. Trening. Kolacja. Spać. W sobotę obudził mnie Patryk, który z kimś bardzo kłócił się przez telefon. Poszłam do łazienki ubrałam się i uczesałam sobie koka. Zeszliśmy na śniadanie. Potem Patryk miał trening. No i o 18 zawody. Turniej był naprawdę super. Wygrał Emil Sajfutdinow, na drugim miejscu był Tai Woffinden, a na trzecim Jarosław Hampel. Po zawodach młodsza część żużlowców postanowiła, że pójdziemy do klubu. Dużo tańczyłam z Patrykiem, ale także z Maćkiem, Przemkiem i Piotrkiem. Tak samo jak na sylwestrze denerwował mnie Troy. Potańczyłam z nim trochę, ale później Piotruś mnie uratował.

-Dzięki. Myślałam, że nigdy się nie odczepi.

-On tylko tak po wypiciu – tłumaczył.

-Jasne. – skakaliśmy  i bawiliśmy się na całego. Ile poszło kolejek to nawet nie pamiętam. Tańczyłam, gdy nagle ktoś złapał mnie od tyłu i zaczął ciągnąć. Nagle przestałam też widzieć, bo zawiązał mi oczy. 

 Jest następny :) Czytacie - Komentujecie. Pierwszy komentarz wybiera sobie zdjęcie. Gratulacje dla Patryka. Dziękujemy Mistrzu. Niech Anioły się boją, bo Mistrzowie nadchodzą. Nikt z Was nikoga sobie nie zażyczył to wstawiam Troy'a :)                                                         ~~Natala :*